Yurtdışını bilmiyorum ama Türkiye'deki aileler söz konusu çocukları olduğunda fazlasıyla kendi istedikleri gibi olmalarını istiyorlar. Çocuk mutlu iken ailesi onların istediği gibi olmadığı için mutsuz oluyor. Bu birçok konuda böyle. Misal evlilik. Sırf bu yüzden evlatlarını reddeden aileler biliyorum.
Yetişkin yaşa gelmiş aile bireylerinin tercihlerine saygı duymak ve onların mutluluğunu en başa koymak gerekiyor. İleride mutsuz olacaklarını düşünsek bile çok fazla üstlerine gitmemek gerekiyor.
Zaten burada da annen üzülmesin diye aklına yatan yoldan vazgeçmen mümkün değil. Sonuç olarak rol de yapamazsın. Şöyle olursa annem üzülür böyle olursa babam üzülür vs. vs. Onlar gerçekten seni seviyorlarsa sen mutluyken mutlu, mutsuzken mutsuz olmaları gerekiyor.
Tabi ki kendi düşüncelerini aktaracaklar. Ama zaten yapılan en büyük yanlış aşırı tepki göstermek oluyor. Çünkü tepki tamamen ters tepiyor.
Annem üzülmesin diye kararımdan vazgeçmem D: ve yazdıklarınıza katılıyorum.