Hiç ölümden döndüğünüz bir an oldu mu?

Çok eskiden daha 5-6 yaşındayım su kaydırağından kaycaktım ancak dengemi kaybedip ters döndüm tâbi o zamanlar can simidi ile yüzüyorum havuza ters düştüm orada bir abi vardı o olmasaydı... Gerisini Allah bilir.

Şofben zehirlenmesi. Banyoda bayılmışım, uyandığımda hastanedeydim. Evde adam olmasaydı yada 2-3 dakika daha geç farkedilseydi şimdi burada olmayacaktım.

Çocukluğumda saklambaç oynarken yolun karşısından öbür tarafa tam sobelemeye koşacakken arabanın geldiğini farketmemiş, fakat son anda kendimi geri atmayı başarıp sadece ayağımın kırılmasıyla kurtulmuştum.

Ölümden dönmek sayılmaz ancak ölüme en yaklaştığım anlardan birisidir:
2015 yaz aylarında BF4 oynuyordum. Kendimi aşırı kaptırmışım ve bir yandanda tuzlu badem ve fındık atıştırıyorum. Oyunun ortasında kapı çaldı. O an evdeki tek kişi ben olduğum için açmam gerekiyordu. Hızlıca kapıyı açıp oyuna geri dönmeyi düşündüm. Koltuğumdan anında fırlayıp kapıya koştum. Kapı kolunu tutmak için yere doğru baktığımda gözüm karardı. Kapıyı açmıştım ancak göremiyordum. Sonrasında düştüğümü kafamı bir yere çarptığımı hissettim(Titreşimi hissetmiştim ancak acımamıştı). Tekrar görebilmeye başladığımda hastanede serum bağlı şekilde yatıyorum.

Çocukken Atari 2600'ün adaptöründen elektrik akımına kapılmıştım.

İlk arabamla yolda giderken makasçı bana çok sert çarpmıştı 15 dakika kendime gelemedim araba pert olmuştu. Kendime gelene kadar zaten abimler yanıma gelmiş birşeyimin olup olmadığınız sordular sonra makasçı yanıma gelip niye yavaş gidiyorsun lan diye bağırdı bende sinirle bir şeyler demiştim yanımdan gitmişti ama ne dediğimi hala hatırlamıyorum.(Hız sınırına uygun gidiyordum)

2 sene önce Elmadağ'a gitmiştik. O yolu bilen bilir aşağı doğru dönenmeçli bir yolu var. Hava da hafif yağmurluydu yerler kayıyordu. Babam arabayı kullanıyordu ve ailecek biraz gergindik. Kafamız dalgındı yani. Öyle giderken tekerlek kayma sesini duymamızla önümüzdeki EGO'yu görmemiz ve "BABA" diye bağırmamız bir oldu. O an öyle kötü ve anlatılamayacak bir an ki... Hele kazadan sonra arabadan çıktıktan sonra anne ve babanı kan içinde görmen. Allahtan çok yarayla atlatmadık ama travma olmuştu ve 1 sene boyunca doğru düzgün arabaya binemedim.

Bir defasında kız kardeşimle gece eve dönerken yolda iki tane çingene vardı yolun kenarına oturmuşlar. Bizde yanlarından geçmeyelim diye karşıdan gittik tam geçiyorduk ki adamlar bıçaklar bize saldırmaya başladılar. 1 tanesi bıçak attıydı tam omzumdan sıyırıp geçmişti. İşte o zaman ölümden döndüydüm.

Aslında iki sefer oldu denebilir. İlk ölümden döndüğüm sefer sağ koluma matkap giriyordu. Damara milim falan kalmıştır. Orada o şekil kurtuldum. İkinci sefer ise röleden ısıtıcıyı sökerken doğrudan 220V ile çarpılmıştım.

Uzun ve dik bir yokuşta scooter ile yapılması gerekenden çok daha fazla hız yaptım ve daha yokuşun başlarındaydım. Eminim ki yokuşun sonunda aşırı hızlı olacaktım. Üstelik yokuşun altında yol var ,araba yokuşa doğru çıkabilir ve ben altına girebilirdim; araba çıkmasa bile yokuşun sonu büyük taşlarla kaplı bir yol olduğu için bayağı bir yaralanabilirdim. Ya da yokuşun sonundaki trafoya o hızla fena bir şekilde çarpabilirdim. Neyse ki bu ihtimalleri yokuşun başlarındayken düşünüp değerlendirdim, yokuşun sonunda iyi şeyler olmayacağını anladım ve scooter'dan atladım. Sağa doğru hedeflenip suya atlar gibi yere yüzüstü yapmıştım. Birkaç kanama ve çizikle kurtardım. Bir daha o scooter'a binmem.