Bilgi sonsuzdur diyemeyiz. Çünkü insan kendi algıları ile evreni algılar ve algıları ile cevap üretir. Bilim algıların dışı değildir algıların doğru kullanımı ile elde edilen bilgi birikimidir. Böyle olunca insanların çıplak algıları ile bilimin algıları arasında kocaman bir fark olur. Fakat bilim aslında insani algılar ile çalışır. Bu ne demektir. İzafiyeti biliyoruz, algılarımızın ötesinde olan bir evreni insan algıları ile algılama sonucunda insan algılarının yanılgılı olduğunu söyleyen bir teori. Yani bilim belki farklı algılamalar yapar fakat yine veri insanidir. Yani bilim insanın evreni anlama sanatıdır. İnsan bilim ile kendi algıları ile anlayabileceği bir evren taslağı oluşturur. Evrende 1, 2, 3 yoktur fakat insan bu sayılarla evreni algılamaya çalışır. Böyle olunca evrende olmayan şeyleri insan evrende oluşturmaya başlar. Bilim evrenin gerçeği değildir, insanın gerçeğidir. İnsan evreni anlamak için bilime muhtaçtır fakat hiçbir zaman gördüğünün dışına çıkamaz. Öyle olunca görmediğini hiç sayar. Biz sadece evreni görüyoruz, peki evren dışındaki şeyleri görmemize imkan var mı? Eğer bu evrende verisini bulabilirsek var, eğer bulamazsak öyle bir şey yok. İnsan her şeyi bilemez, düşünebilir ama göremez. bildiği veri ile düşünürse o zaman işte bilim felsefesi dediğimiz olay ortaya çıkar. Parmenides acaba ne düşündü, bir bakalım.