İşte, tam da bu duruma düşmüş olmalıyım ki "bana yapılır mı la bu"
deyip delikanlıya şöyle bi yan göz le baktım ve ona "git ve bir daha sakın yanıma gelme" dedim. -Niye ki? dedi. Ona bak kardeşim, beni daha fazla sinirlendirmeden git dedim.
Neyse gitti, tabi 15-20 dakika geçmeden babası aradı, "hayırdır, bizim çocuk bir kusur mu işledi Erkan" dedi. Ona hayır, o değil kusuru sen işledin dedim.
-Niye ki? dedi. Ona bak komşu, benim bu işlerden anladığımı çok iyi bildiğiniz halde gidip Casper bilmem ne alıyorsunuz, sonra çocuğu yanıma gönderip falanca oyunda neden takılıyor, neden bu kadar çok ısınıp bağırıyor (fan sesi) diyeceksin, tıpkı önceki PC'de olduğu gibi.
Aldığım cevap: "Ya ne bilim, o gün Vatan mağazasına gitmiştim, oradaki eleman oyun oynamak için bana bu PC'yi (yanılmıyorsam 4 GB E. Kartı, 8 GB Ram, bilmem geç GHz İntel işlemci) önerdi" dedi. Neyse, hayırlı olsun dedim ve konuyu kapattım.
Bu olayda alınma ve ilgilenme nedenimi açıklayayım:
Yaklaşık 3-4 sene önce bu komşumun oğlu yanıma geliyor benden yeni çıkmış oyunları kurmamı istiyordu.
Tabi masaüstü PC'si oldukça eski olduğundan o sözünü ettiği oyunları açmıyor açanları da takıla takıla ilerletiyordu. Ona bak, gördün mü senin PC bu oyunları kaldırmıyor diyordum.
Çocuk "ne olur, bi ayar-mayar birşey yapsan belki açar" diyordu.
Neyse, uzatmayayım. Baktım kurtuluş yok (hani kurtuluş yok derken, onu kıramadığım için diyorum) gittim mevcut donanımın maksimum besleyebileceği bir ekran kartı aldım. (Marka ve modelini unuttum ama 275 TL idi fiyatı)
Taktım ve mevcut olan tüm oyunları orta ayarda rahatlıkla çalıştırdı. Böylece sen sağ ben selamet.
@Weird flex.