Kavga etmekten çekinmek

Ya dövmesine dövülür onda problem yok ama insanın acizliğini, insanın güçsüzlüğünü kavrayabilmiş bir insan, kaybedecek şeyleri olan bir insan, sevdiği ve sevildiği insanlar olan biri o topa giremiyor maalesef.

Daha bu gece ben sokakta bisiklet tamir ederken çatışma çıktı sivil polis birini vurdu tamı tamına 5 metre yanımda. Artık o kadar alıştık ki tepki bile vermiyorum bu durumlara.
Gençler tek başlarına bisiklet sürmeye çıkamıyor akşam vakti, ellerinden alıyorlar aletleri. Ben peşlerine takılıp gezdiriyorum sahurdan sonra. Her köşe başı uyuşturucu satıcısı ile dolu ve tanıyoruz işin kötüsü bu insanları.

Siz böyle bir ortamda kime ne diye kafa tutacaksınız? Kimle ne diye dalaşacaksınız. Anne olsanız baba olsanız veya o kişinin eşi olsanız bırakır mısınız kavga etsin diye.
Sizin yaşadığınız ortamlar temiz olabilir ancak her ne kadar dışarıdan öyle görünmese de yaşadığım ortam çok pislik ama yinede birçok güzelliği içerisinde barındıran bir ortam.

Kimseden korkumuz yok ama basit bir inat yüzünden basit bir ölümü kendime ve sevdiklerime reva görmem ben. Bu kadar ucuz bir ölüm için yaşamıyorum ben. Birinin cezası kesilecekse de güçsüz olduğu yanıyla, parayla veya kanunla kesilir. Aptal gibi vücudumuzu önlerine koyduktan sonra onlardan ne farkımız var. Paramız - aklımız - kariyerimiz - çevremiz varsa bunlarla yeneriz olur biter.
O vatandaşta bunların hiçbiri yok o yüzden senin zayıf olduğun yönünle vurmaya çalışıyor seni. Aptalsan düşersin tuzağına.

Yok, o kadar da tehlikeli bir tip değilse buyur yanına git sor nazikçe. Edebini bozma, sorun çıkartmaya yer arama. O edebini bozar sen de çene yapısını bozarsın.

Hiç bulaşma derim. Şimdi eyvallah sen ondan teknik ve güç bakımından hayli üstün olabilirsin ancak belki de o senden sayıca üstündür. Bunu bilemeyiz veya bilemezsin, zaten böyle tipler genelde "Bilmem kim abim, jiletçi. Başka bir abim hapisden yeni çıktı akıllı ol taam mı?" tarzında hareketlerle, tırnak içinde yazdığım tiplere güvenenleri oluyor. Şimdi bir şey söylemezsen senin ayarın kaçıyor bunu çok iyi bilirim, gidip vursan ağzının ortasına bu sefer diğer "abileri" gelecek. Yani sadede gelirsek iş uzayacak, ardı arkası kesilmeyecek falan.
Ben Antalya'da ikamet ediyorum, tabi memleketin bazı yerlerinde bu tiplerden fazla vardır. Ben bir tanesini dövdüm sonraki gün beni dövmeye geldiler, ama ben şanslıydım beni dövmeye gelen öz ağabeyimin arkadaşıydı. Ben oradan yırttım.
Bir de bildiğim kadarıyla lisanslı dövüş sporcuları her hangi bir kavgada karşı tarafı darp ederse lisansları iptal edilip ceza alıyorlardı. Ama tam emin değilim böyle bir şey duydum veya okudum ne kadar doğru, bilmiyorum.
O yüzden hiç bulaşma gerekirse yolunu değiştir. Kafalamaya çalış o tipler bazen işe yarıyor. Ama bazen %98,6 işe yaramıyor, %1,4 yarıyor. Neyse sonuç olarak bulaşmamanı tavsiye ve temenni ederim.
"Kavga hiç bir zaman çözüm yolu değildir."

Şiddete eğilimli olmamak erdemdir.
Umursamayın.

Lisanslı bir şekilde Kick box sporu yapanların ring dışı dövüşmesinin yasak olduğunu ve para cezası olduğunu söylemişti bir arkadaşım. Fakat sen o kişiyle kavga etmeden önce Kick box sporu yaptığını söylersen bir sıkıntı olmaz demişti bana anlatırken. Ki karşı taraf da salak değilse polise "Hayır böyle bir şey demedi" der her halde.

Tom Ganks dedi:

Merhaba arkadaşlar. Öncelikle sokakta gelene geçene sataşan bir tip değilim. Toplumda sürekli efendi olarak nitelendirilen biriyim.

2 senelik kick boksörüm. Kavgadan her ne kadar uzak kalmaya çalışsam da yaşımdan küçük durduğum için ezenler, mahallemde beni ezmeye çalışanlar var. Mahallede bile rahat yürüyemiyorum.

Kavga etsem tek yumrukla indireceğim kişiler ile kavga etmekten çekiniyorum.

Çocuğun biri var sürekli hayırdır çekiyor, tip tip bakıyor. Okul çıkış saatimde mahallemin köşesinde beni bekliyor tip tip bakıyor bende ona bakıyorum sonra devam ediyor.

Sizce ne yapmalı? Çalıştığı dükkanın içine sokup mu dövmeli, yoksa göz dağı mi vermeli?

Genişletmek için tıkla...

Arkadaşlar merhaba tekrardan. Dün bir kişiden aldığım bilgiye göre bu kavga edeceğim çocuğun yanında ki çocuk benim anneme küfür etmiş. Bu çocukla messenger üzerinden iletişime geçtim. Çocukla bugün sözleştik. Gittim, yanına, o çocuğun yanında da benim anlattığım çocuk var sürekli bakıştığımız. Çocuk küfür falan etmemiş. Ben bekliyorum birisi birşey desin vurayım diye demiyorlar. Beraber oturduk çay falan içtik numaralarımızı kaydettik.


Kana kan dişe diş kavga ediceğim çocukla kanka oldum

Sen yine tedbiri elden bırakma daha bugün tanıştığın insan sonuçta. Düşmanını da dostun gibi yakınında tut lafı boşuna söylenmemiştir.

Kavga iyi değil ama karşındakiler de bunun farkında değilse unutma ilk yumruğu atan haksızdır. Ne olursa olsun kim ne derse desin sen yine olduğun gibi ol. Benimde senin gibi bir durumum var. Şuan ülkemizdeki dövüş sporlarından bilmediğim azdır belkide. Fakat ne olursa olsun sen gibiyim. Ve hala ne yumruk attım ne yedim. Ama zamanı geldiğinde kullanmak için her daim hazır hissediyorum. Öyle de olmalı. Kontrolünü kaybetme. Ve alıngan bir yapın olduğunu anlıyorum bu yazından. Bende senin gibiydim. Karşımdakinin gözlerini dahi çıkarmak istiyordum. Ufak bir terapi yardımı al sonra hiçbir şeyi sallamayacaksın emin ol. Doktorun tavsiye ettiği ilaçları küçümseme ihmal etme. En büyük savaşın kendinle...

Hiç bir zaman kavgayı sen başlatma ilk sen vurma. Lise hayatım boyunca 1 defa kavga ettim ondada 1 yumruk yedim okadar. Ve boş bir insanda değildim. Arkadamda vardı kavga yeteneğimde kalıplıuydım. Banada tip tip bakanlar oldu banada o ne yapabilirki dediler o kim dediler. Sonuç koca bir 0. Konuşur bakar ve sıkılıp gider. Ama bulaştığında gelenelde %90 kavga olur gitsen bir dert gitmesen bir dert ülkemde. Gidersen adam sen beni tınlamıyonmu der kavga başlar, kavga etmek istemiyorum dersen korkak derler pis pis gülerler, girişen yanındakilerin ne yapacağı belli olmaz 1 vs 1 ken 1 vs 4-5 olabilir. Tavsiyem olarak kavga etme lisansın varsa olay büyüyüp polise gidebilir, en kötüsü bıçaklanabilirsin.

Ben de pek kavga etmem. Sana bir anımı anlatayım.
Bir gün benden 1 sınıf küçük ama 2-3 yaş büyük (Evet. Sınıfta kalmış. Uğraştığım kişilere bak çay demle. Altın demlik güzele benziyor. Şu çaykur şeysi.).
Sınıfa girdiğimde sordu napıyorsun nasılsın selamün aleyküm falan. Benim de kafam bozuk. Hoşlandığım kız yüzünden (söylememe gerek olmasa da ekstra bir ipucu. Belki bir gün beni alt etmeyi başarırsınız.). Küfür etmeye başladı. Tekme, yumruk aklınıza gelebilecek temel keko kavga eşyaları (bıçak gibiler hariç tabii.). Sırf zevk olsun diye karın boşluğuna topuğumu delermişçesine kullandım. Geriye savruldu (Vuhuu dalan ölüyor kaçan kurtuluyor. Ama sahici ha. Şaka değil.). Kafasına atladım. Bazı noktalarıma tekme yedim ama kavgaya devam edebildim (Beast mode bu günlere duruyor.). Sonra koşa koşa kaçtı (Afedersiniz it gibi. Dayanamıyorum kaçanlara. Yavaşız biraderim eyvallah da bu kadar olmaz ki!). Ve ben ortaokulda ilk kavgamı etmiş oldum.
Eee ? Nasıldı ? Eğlenceli mi ?
Devamı da ekstradan komik!
Çocuk bana ``Kanka`` diye hitap etmeye başladı. Annesine asla RKO çekmeyen ama düşmanına her daim yağ çekenler beğenebilir mi ?
Sonra ise adam toplamış. Annem de o gün beni almaya geliyordu (Hızır gibi yetişti ha. Annelerin hakkı ödenemez...). Hepsini dağıtmış. Annesine şikayet edecekti demiş ``Teyze selam verdim ya ben Doğukan`ı çok severim. Şaka yapmıştım.``
Siz siz olun, davanızı bırakmayın. Gözden düşersiniz...
Ha bir de birkaç arkadaşını toplamış okulda. Dedi ki ``(sansür) ben 17 yaşındayım.``
Sizce ne dedim ? Tabii ki de ironi!
``Benden 4 yaş büyük olup da akıl olarak 4 yaş küçük olman pek hoş...``
Arkasına okulun en ağır çocuğunu almış. Onu da yenebilirmişim gibi geliyor. Belki kuru bir kibir, belki de sahici. Bilemedim...