Millet Sosyalleşmeyi Nasıl Başarıyor?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Asosyal Necmi

Picopat
Katılım
4 Temmuz 2020
Mesajlar
0
Yer
İstanbul
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
Asosyal bir hayatım var ve bunu zaman zaman ailem de belirtiyor ama çözümünü kendileri de bilmediği için cevap verince bir şey diyemiyorlar tabi.

Para desen markete gitmeye param yok. Onun dışında dışarda giyeceğim kıyafet de baya kısıtlı. Mesela dolapta sadece tek bir pantolonum var ve dışarı çok az çıktığım için hep onu giyiyorum. Bizim evde hiç alışveriş olayı olmadığı için bizim için standart bir durum.

Babamın aldığı maaş evde masraf çıkarmadan otursak bile yetmez. Ben küçükken de böyleydi, şimdi de aynı. Böyle bir durumda asosyal olmam şaşılacak bir şey değil bence.

Benim dışarı çıkıp gezme, oraya buraya gitme, kişisel harcama yapma deneyimim olmadı hiçbir zaman. Genelde hiçbir şey satın almadan evde otururum, tek sayabileceğim masrafım internettir.

20 yaşına geldim, bir tane bile dışarı çıkma anım olmadı. Geçmişime bakıyorum evdeydim, şimdiye bakıyorum evdeyim. Ergenliğimin başlarında zayıf olduğum için vücut geliştirmeye merak salmıştım, neredeyse yetişkin olduk bir fırsat olmadı başlamaya. İstediğiniz bu tür şeyleri yapabiliyorsanız kıymetini bilin.

Millete bakıyorum. Özellikle genç denilebilecek kişilere bakıyorum; Kafede oturuyorlar, alışveriş yapıyorlar, sinemaya gidiyorlar, eğlenceli yerlere gidiyorlar. Kısacası yapıyorlar bir şeyler. Onların becerip de benim beceremediğim bir şey mi var acaba diye düşünüyorum bazen.

Ne arkadaşım var, ne bir şey. Çıkmıyorum ki olsun. Ama dışarı çıkıncada hepsi tanımadığın insan sonuçta. Arkadaş edinme işini de anlamıyorum, para işini de anlamıyorum. Geçenlerde İş aramaya çıktım, kimse okey demedi mesela. İnternetten ararsın; "iş internetten aranmaz, dışarı çıkıp arayacaksın derler" Dışarı çıkıp ararsın "Biz Kariyer bilmem nokta netden alıyoruz" derler.

Baya baya şans yok heralde bende...


Bu konuyu tavsiyeniz olur belki diye açtım.

"Asosyallik iyidir, böyle devam et" gibisinden saçma şeyler yazmayın bu arada, sizin memnun olduğunuz durumdan herkes memnun olacak diye bir şey yok.
 
Sizin yaşınızda değilim belki ama geniş bir arkadaş çevrem yok, arkadaş seçerken seçici olmaya özen gösteriyorum, bazılarının kafede(16 yaşındaki çocuklardan bahsediyorum) oturup belden aşağı konular konuşması beni çok da ilgilendirmiyor.
Sosyalleşmek için, daha doğrusu kendinizi bir yerlerde ifade edebilmek için kitap okumak güzel bir tercih olabilir, açıkçası zamanında çok kitap okurdum, kendimi de iyi ifade edebildiğimi düşünüyorum, bunu ona borçlu olduğumu söyleyebilirim.
Maddi imkanınızın kısıtlı olduğundan bahsetmişsiniz, kütüphaneleri kullanabilirsiniz.
Benim aklıma gelen bu, kendim de faydalandığım bir metod.
Daha iyi tavsiye verenler çıkacaktır muhakkak, yanlış bir şey söylediysem özür dilerim.
 
Hem ekonomik durumunuza hem de asosyalliğinize çözım olarak iş bulun derim.

Asgari ücret veren ve herhangi bir tecrübe istemeyem bir iş bulabilirsiniz bence.
İş aradığımı ve bulamadığımı belirttim yazıda. İnternette ararım; "internette bulunmaz, yüz yüze görüş." derler. Dışarda ararım; "biz kariyer bilmem ne netten eleman alıyoruz." derler.
 
Benden 1 yaş büyüksünüz. Kendimden örnek vermek gerekirse 14 yaşımdan beri her yaz çalışıyorum. Hem bir sürü iş ortamını görüp oradakilerle tanışıp hem de kendi harçlığımı çıkartıp, aileme yük olmamaya çalışıyorum.

Asosyalliğinizi kırmak istiyorsanız önce bir işe başlayıp yeni insanlarla tanışmalısınız.
 
Benden 1 yaş büyüksünüz. Kendimden örnek vermek gerekirse 14 yaşımdan beri her yaz çalışıyorum. Hem bir sürü iş ortamını görüp oradakilerle tanışıp hem de kendi harçlığımı çıkartıp, aileme yük olmamaya çalışıyorum.

Asosyalliğinizi kırmak istiyorsanız önce bir işe başlayıp yeni insanlarla tanışmalısınız.
Arıyoruz ama almıyorlar ki.
 
Zayıflıklarını ya da seni zayıf gösterdiğini düşündüğün şeyleri fırsata cevir. Evden çıkmamak evde sosyalleşemeyeceğin anlamına gelmiyor .

Ekonomik olarak kötü durumda bir ailede yetiştim ben de . Bazen belki de bu durum huzursuzluğa bile yol açtı . Liseyi yatılı okudum. Arkadaşlarımın parası olduğu için yaptığı birçok şeyi ekonomik sebeplerden dolayı ben yapamadım. Öyle fakirdik kurtulmak için çok çalıştım triplerine filan girmeyeceğim. Liseden sonra sınıf öğretmenliği kazandım.

Üniversiteye gittiğimde yine cebimde öyle çok para pul yoktu. İlk haftalar kalacak yer bile bulamadım. Neyse yolumuzu bir şekilde rica minnet bulduk . KYK yurtlarında yerleştim . Burada okuduğum bölüm ve şehir dışında olmamdan dolayı hayat beni iletişim kurmaya ve sosyalleşmeye maruz bıraktı.

Üniversite hayatım boyunca her türlü ortama girdim . Kötü anlamda değil ama. Tiyatrosundan tut bildiri yayınlanmasına kadar. Bunları yapmak bana çok şey öğretti. Çevrendeki insanların senden bir eksiği ya da fazlası yok. Hatta çoğu zaman o çok sosyal , iş bilen insanların bile çok basit hatalar yaptıklarını, senin yaptığında çok kötü hissettiğin şeylerin aslında herkesin başına geldiğini , abartılacak kötü hissedecek şeyler olmadığını öğrendim . Hatta o kadar ki tekrardan eve kapanıp kendi ilgi ve alakamin olduğu insanlarla internetten iletişim kurmaya, sosyalleşmeye ve sosyalliğe internet üzerinden devam ettim. Çünkü çevremdekiler gerçekten benim ilgilerime uymuyor hatta bana göre " yetersiz " kalıyorlardı.


Şimdi mezun oldum . Son olaylardan sonra bu yıl mesleğime başlayamayacağım için alternatif şeyler düşünmeye başladım. Şimdi çok güzel bir proje tasarlıyorum. Bölümüm ile alakalı. Hem para kazanıp hem de mutlu olacağım bir işe sahip olacağım. Ve bunların hepsini evden yapacağım.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Yeni konular

Geri
Yukarı