Sonsuz yaşam vs yok olmak

Bu günün son gününüz olduğunu düşünün, öldüğünüzde yok olacaksınız. Devamında hiçbir şey yok, bilinciniz yok olacak. Öbür bir seçenek ise sonsuza kadar var olmak. Bedeniniz ve bilinciniz dünya, güneş, galaksiler yok olduktan sonra bile var olmaya devam edecek. Hangisini seçerdin?
sonsuz yaşamda g-man gibi bir varlığa dönüşeceksem kabul ederim ama olmayacaksa böyle bir şey o zaman yok olmayı seçerim ama zaten böyle bir seçim yapmam gerekseydi ve yok olmayı seçseydim hayat benim için bence 0 da başlar 0 da biterdi hatta başlamazdı veya bitemezdi bile çünkü bir noktada başlayan şey yine aynı noktada biterse bunun başlangıcı ve bitişi olması mantıksızdır benim için bu durumda buna ben 0 diyorum burada 0 demem noktanın aslında temsili bir hali
 
Hayat acıdır ve her şey eninde sonunda birer acıya dönüşür. En sevdiğiniz oyunu sürekli ve uzunca süre oynarsanız o oyun artık sizi sıkmaya, bir noktadan sonra ıstıraba dönüşecek. En sevdiğiniz o yemeği, sürekli yediğinizde artık o yemeği kusmak isteyeceksiniz. Kimi insanlar kozmolojik ölçekte kısacık olan hayatları süresince bile sıkılıyor ve hayattan bıkıyorlar, neredeyse her şeyi tatmış olmalarına rağmen. Bunu ölümsüzlüğe vurarsak yaşamak artık acıya dönüşecek ve ölemediğin için de sonsuz bir ıstıraba dönüşecek bu iyi gibi görünen durum.

Öte yandan, bunun ne kadar mümkün olduğu da epey tartışmalı bir durum. Öyle ki üstteki arkadaşlardan birinin de dediği gibi evrenin ezeli ve ebedi olmadığını, dolayısıyla bir sonu olacağını biliyoruz. Bu son esnasında ölümsüz bilincimiz ve vücudumuza ne olacak? Ben ruh gibi metafiziki şeylere inanmıyorum bu yüzden onları eleyeceğim. Bedenimize ne olacak? Eğer bunu "Big Crunch" yani Türkçesiyle "Büyük Sıçrama" ile savunursanız bunun epey düşük bir ihtimal olduğunu biliyoruz. Paralel evrenler var derseniz de bu yanlışlanamaz bir hipotez olduğundan bilimde ciddiye alınabilecek bir hipotez olmayacaktır. O yüzden kozmik ölümsüzlük hipotezinin (böyle bir hipotez yok, sadece bu adı verdim.) Elle tutulamayan birçok yanı olduğunu ve pek olası olmadığını görmüş oluruz.

Bunlar benim bu hipotez hakkındaki felsefi ve bilim felsefesince olan düşüncelerimdi. Şimdi bunları geçip bu soru hakkında biraz yazacağım. Diyelim ki üstün kuvvetli bir varlık böyle bir şans verdi bize. Ben sonsuz yok olmayı seçerdim. Tabii şahsımca bunun ne kadar mümkün olduğu da belli değil çünkü sen yok olma kümesine yani hiçlik kümesine bir şey atfettiğin anda o içinde bir nitelik veya bir maddi veya manevi varlık bulundurduğu için ve o varlık da bir "şey" olduğu için hiçbir şeyden bir anda bu küme şey kümesine geçiyor. O zaman nasıl yok olabiliyoruz? Gibi sorunları da var. Bu durumu öncüllerle açıklamak daha açıklayıcı olacaktır.

1-) Hiçlik kümesinde hiçbir şey olmamalıdır, eğer olursa bu küme "şey" kümesi olur.
2-) Herhangi, maddi veya manevi bir varlık yok olduğunda "şey" kümesinden çıkıp hiçlik kümesine dahil olmalıdır.
3-) Bir varlık yok olduğunda hiçlik kümesine dahil olduğunda o kümede olur, o durumda bu küme bir "şey" kümesi olur.
4-) O durumda uzay zamanın herhangi bir zaman çizelgesinde hiçlik kümesi var olamaz. Her zaman bir "şey" kümesi vardır.
5-) O varlık hala "şey" kümesindeyse, o zaman o varlık yok olmamıştır.

Tabii felsefede de bilimde de bu konular sınır konu ve bunları araştırmak ve yorum yapmak oldukça zor. Yine de kafa patlatmak keyifli ve zevkli.
 

Technopat Haberler

Yeni konular

Geri
Yukarı